Nederland heeft de wedstrijd om de derde plek verloren van Italíë. Na een spannend spektakelstuk verliest Oranje met 2-3 van de Italianen. Tactische analyse van het duel.
Het plan van Ronald Koeman blijkt al snel niet veel anders te zijn dan een halve week eerder tegen Kroatië. Wederom schuift Lutsharel Geertruida geregeld het middenveld in om daar een vierkant te creëren. Het enige verschil met een halve week eerder is de wissel van de nummer '10'. Waar woensdagavond Teun Koopmeiners nog de '10' was bij Oranje, was de beurt nu aan Xavi Simons. Noa Lang vulde zijn positie aan de linkerkant in.
Bij de eerste keer dat Italië enigszins dreigend wordt, is het direct raak. Na een voorzet valt de bal voor de voeten van Dimarco: 0-1. Zo start Oranje direct met een achterstand aan de wedstrijd om de derde plaats. Deze uitspatting van Dimarco is niet de enige keer dat de linksback gevaarlijk wordt. Nog geen vijf minuten later geeft de Italiaanse back nog een gevaarlijke voorzet waar er te weinig druk op de back wordt gezet. Beide keren mag dit Donyell Malen aangerekend worden. In eerste instantie stopt de rechtsbuiten met verdedigen op het moment van de voorzet, later is de rechtsbuiten in geen velden of wegen te bekennen als Dumfries tegenover twee man staat.
Een kwartier naar de 0-1 is het direct weer raak. Met een hoofdrol voor, uitgerekend: Federico Dimarco. Dumfries volgt Giacomo Raspadori waardoor er een enorme ruimte aan de linkerkant ontstaat. Wederom is de linksback weggelopen uit de rug van Donyell Malen en kan hij in alle vrijheid een ploeggenoot zoeken voor het doel. Uiteindelijk komt na een geblokt schot de bal voor de voeten van Davide Frattesi: 0-2. Tweemaal dus een hoofdrol voor de linksback van Italië, die meerdere malen niet goed opgevangen wordt door het Nederlands elftal.
In het eerste halfuur is de linksback niet voor niets de speler met de meeste balaanrakingen aan de kant van Italië. De vrijheid van de back valt te herleiden naar een clash tussen man- en zonedekking. Gaat Oranje uit van mandekking, moet Malen de man volgen. Gaat Oranje uit van zonedekking, moet er onderling worden afgestemd dat Dumfries Dimarco opvangt. Wieffer is op dat moment verantwoordelijk voor het oppakken van Giacomo Raspadori, die als 'dubbele 10' aan de binnenkant speelt.
Dit alles resulteert in de volgende cijfers in de eerste helft:
Bron: FotMob
In de tweede helft komt het Nederlands elftal duidelijk beter voor de dag. Door een aantal wisselingen staat Wieffer op de tweede controleurspositie naast Frenkie de Jong. Ondertussen neemt Wijnaldum de rol van Wieffer over als tweede '10' en Steven Bergwijn neemt plaats aan de rechterkant op de plek van de ongelukkige Malen. Hierdoor spelen er een aantal spelers (met name Wieffer en Wijnaldum) ineens wél op hun natuurlijke positie. Wieffer kan in zijn controleurspositie weer de restverdediging op orde houden, terwijl Wijnaldum zijn aanvallendere rol op zich neemt. Bergwijn tekent uiteindelijk voor de 1-2. Die stand staat alleen niet extreem lang op het bord. Denzel Dumfries staat hoog nadat hij opgekomen is aan de rechterflank. Na een aantal passes staat Federico Chiesa ineens aan diezelfde kant vrij in de zestien. Na een dubbele schaar rondt hij knap af: 1-3.
Een slotoffensief zorgt nog voor de 2-3 voor Nederland. Met veel lange ballen en een hoop geweld probeert Nederland de 3-3 er nog uit te slepen. Het blijkt uiteindelijk niet voldoende te zijn. Nederland leidt hiermee de volgende nederlaag onder Ronald Koeman.
Stan Spoel
Reactie plaatsen
Reacties