Feyenoord moet juist doen waar menig supporter zenuwachtig van wordt

De opbouw van Feyenoord is dit jaar beter dan ooit tevoren. De Rotterdammers spelen veel kansen bij elkaar uit langlopende aanvallen, die in de eigen zestien zijn begonnen. Dat lukt dankzij een aantal principes waar menig supporter de kriebels van krijgt. Toch moet juist Feyenoord dit blijven doen in een belangrijke week met twee toppers. Een analyse.

Veel supporters die met een biertje in de hand ontspannen naar hun cluppie kijken, kunnen behoorlijk de zenuwen krijgen van bepaalde momenten bij teams als Feyenoord, Manchester City en tegenwoordig ook Liverpool (er zijn nog talloze voorbeelden). Het hedendaagse voetbal is bij veel elftallen gestoeld op iets wat vroeger in mindere mate gedaan werd: opbouwen. Veel teams die een trainer bezitten die uit de Cruijff/Guardiola-school komen, willen kosten wat het kost vanaf de eigen keeper kort blijven voetballen. Dat roept ook de nodige weerstand op bij mensen. Zo komen er regelmatig kreten uit kelen als: 'Schiet die bal nou gewoon naar voren joh!' of 'Dat gepiel achterin, houd daar toch eens mee op!'. Die reacties zijn begrijpelijk, ze geven namelijk een bovengemiddelde emotionele boost. Wanneer een bal ingeleverd wordt, kan een tegenstander de bal weleens in open doel binnenschuiven, dat roept een onderbuikgevoel op dat er iets gedaan wordt wat gevaarlijk is en je gaat gevaar het liefst uit de weg. 

Toch wordt door het (begrijpelijke) onderbuikgevoel vaak vergeten hoe ontzettend waardevol het is om onder iedere druk op te bouwen. De wedstrijd waarin Feyenoord de meeste lange ballen gaf, was tegen FC Twente. In die wedstrijd was ook het passnauwkeurigheidspercentage het laagst en speelde de Rotterdammers hun slechtste wedstrijd van het seizoen. Het elftal van Arne Slot het in dat duel de nodige moeite om de vrije man te vinden. Die was er weldegelijk.

ESPN

Wat Feyenoord alleen vaak verkeerd deed, was dat na het inspelen van een centrale verdediger, de oplossing niet gevonden werd. Omdat er niemand in de directe omgeving vrijstond, werd al snel voor de lange bal gekozen. Fijn voor de potentiële gevaren, minder voor het uiteindelijke voetbal. Dat voetbal was namelijk hoogstwaarschijnlijk beter geweest als Feyenoord was blijven zoeken naar de vrije man.

In het grootste gedeelte van de tijd doet het elftal van Slot dit overigens wel uitstekend. De trainer van Feyenoord zei er na afloop van Excelsior dan ook het volgende over: 'Wij zullen altijd blijven opbouwen, want jij wil ook gewoon naar leuk voetbal zitten kijken toch?', sprak Slot tegenover Rijnmond. Deze uitspraak lijkt op uitspraken die Pep Guardiola ook vaak doet na wedstrijden van zijn elftallen. De Spaanse trainer ziet (net als Slot) het liefst dat zijn elftal altijd de voetballende oplossing zoekt. Afgelopen weekend was een meer dan intensieve test op dat gebied, tegen een van de beste pressingsploegen ter wereld: Liverpool. 

Ook tegen de pressingsmachine van Jürgen Klopp bleef Manchester City (met succes) onder iedere druk opbouwen. Sterker nog, de grootste kansen van de regerend kampioen kwamen uit drukmomenten van de bezoekers.

Viaplay

Neem bovenstaand voorbeeld. Ederson heeft hier in zijn naaste omgeving geen afspeelopties omdat Liverpool met maar liefst zes(!) spelers bijna op de zestien van Manchester City staat. Veel trainers, supporters, spelers en andere voetbalfanaten zouden hier kiezen voor een lange bal. Het probleem van lange ballen bij veel teams is, het werkt juist níét. Het gros van de lange ballen komt net zo hard weer terug naar je eigen doel, omdat je vaak in ondertal staat op de plek waar je de bal naartoe verplaatst.

In plaats van uit paniek een bal weg te schieten, ziet Ederson hier juist een kans voor zijn elftal. Doordat Liverpool met zes spelers hoog op het veld staat, betekent dat dat er ergens anders op het veld ruimtes liggen om tot een kans te voetballen. Ederson snijdt met een inspeelpass dwars door de eerste druk van Liverpool heen en vindt daarbij Bernardo Silva.

Viaplay

Zo komt Manchester City uiteindelijk in de volgende situatie terecht:

Viaplay

The Citizens komen (met Foden rechtsonder buiten beeld) met vijf spelers in deze ruimte op het doel van Liverpool af. 

Dit is het zoveelste bewijs dat opbouwen onder druk loont. Het is namelijk een manier om tegenstanders uit te spelen. Met een lange bal of eindeloos passen tussen de eigen centrale verdedigers wordt niemand uitgespeeld. Het doel van opbouwen is om op een andere plek op het veld terecht te komen, het liefst in overtal. 

Terug naar Feyenoord. Waar Slot ditzelfde verlangt van zijn elftal. Tegen zowel Atlético Madrid als tegen PSV moet de opbouw zorgvuldig, maar wel risicovol gespeeld gaan worden om beiden pijn te doen.

Tegen de Spanjaarden lukte dat vorige keer erg goed.

Ziggo Sport

Hier een moment waarop Atlético druk probeert te zetten op Feyenoord. De Spanjaarden proberen met Morata en Griezmann de centrale verdedigers onder druk te krijgen en tegelijkertijd de as dicht te houden. Op die momenten weet Feyenoord dat er een vrije man gaat ontstaan (in dit geval Ramiz Zerrouki). Vanuit daar kan Feyenoord een linie opschuiven en het spel bij de zestien van Atlético Madrid krijgen.

Arne Slot wist op voorhand ook al dat dit de enige manier is om tegen de defensief stugge Spanjaarden tot gevaarlijke momenten te komen. Dat dwong de oefenmeester om het zelfs extreem aan te pakken. 

In onderstaand moment geeft Atlético niet de door Feyenoord gewilde druk. Daarom besluit Dávid Hancko met zijn voet op de bal te provoceren om in dit geval Griezmann te lokken. Wanneer de Fransman doorstapt, kan namelijk Zerrouki vrijgespeeld worden.